Beogradska varoš je nekada bila podeljena na više
delova. Doseljavanje raznih naroda i vera uslovili su da naselja
u početku budu grupisana po nacionalnom i verskom principu.
Srpski deo varoši razvijao se na zapadnom kraju, pored reke Save,
a istočni deo, pored Dunava, menjao je stanovnike u zavisnosti
ko je držao Beograd - Turci ili Nemci. Između njih, na grebenu
beogradske stene, razvijao se administrativno-upravni i trgovački
deo.
Beograd je u prvoj polovini 18. veka bio podeljen na: Tvrđavu,
Srpsku varoš - oko Saborne crkve, Nemačku varoš - od Vasine ulice
ka Dorćolu, Donju srpsku varoš - Savamala, Karlštat - današnja
Palilula, Veliku vojnu bolnicu - prostor oko hotela "Moskva"
i Tašmajdana.
Prvi zvanični predlog za podelu Beograda usvojen je 1847. godine
i tada je varoš podeljena na šest kvartova: Mitropolitski, Zerečki,
Savamalski, Terazijski, Palilulski i Vračarski. Zanimljivo je
da su u 19. veku Terazije i Vračar bili predgrađe Beograda. Beograd
je tada imao 176 ulica, a najjužnija ulica bila je Beogradska.
Početkom 20. veka beogradska teritorija se naglo povećala, tako
da je imala čak 14 kvartova, a 1935. godine dobijena su još tri
kvarta. Zemun je za vreme Drugog svetskog rata bio otcepljen od
Beograda i pripadao je Nezavisnoj državi Hrvatskoj. Posle rata
Zemun se vraća u sastav Beograda kao 17. kvart. Beogradska opština
prerasta u grad, a bivši kvartovi se pretvaraju u opštine i dobijaju
nova imena i granice.
